Ἡ Σύριγξ ἔφευγε καὶ τὸν
Πᾶνα καὶ τὴν βίαν: φεύγουσα κάμνουσα ἐς δόνακας κρύπτεται, εἰς ἕλος ἀφανίζεται. Πὰν τοὺς δόνακας ὀργῇ τεμών, τὴν κόρην οὐχ εὑρών, τὸ πάθος μαθὼν τὸ ὄργανον νοεῖ, τοὺς καλάμους κηρῷ συνδήσας ἀνίσους, καθ̓ ὅ τι καὶ ὁ ἔρως ἄνισος αὐτοῖς: καὶ ἡ τότε παρθένος καλὴ νῦν ἐστι
σύριγξ μουσική.’ (
Λόγγος,
Δάφνις καὶ Χλόη II, 34, 2-3)
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada